"တီ.......တီ"

"ေဟာ...ကားသံၾကားတယ္သားေရShotaroေလးတို႔ေရာက္လာၿပီထင္တယ္"

Ommaရဲ႕အသံဆုံးသည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္းအိမ္ထဲကေနေျပးထြက္လာကာၿခံေရွ႕တံခါးကိုSungchanသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။သူတို႔ကားလည္းၿခံထဲမွာရပ္ၿပီးသြားေတာ့Ommaနဲ႕Appaကပါထြက္လာကာShotaroေလးတို႔မိသားစုကိုႀကိဳၾကသည္။

Shotaroေလးကေတာ့ကားေပၚကဆင္းသည္ႏွင့္Sungchanေဘးနားကိုမသိမသာေလးသြားလိုက္သည္။Sungchanကလည္းသူ႕ေဘးနားကိုေရာက္လာတဲ့Shotaroေလးရဲ႕လက္ကိုမသိမသာေလးကိုင္လိုက္သည္။မသိရင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခိုးၿပီးခ်ိန္းေတြ႕ေနရသလိုလို။

"Mr.Osakiတို႔ကိုႀကိဳဆိုပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ၿပီးေတာ့ဒီမွာကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့cookieေတြလည္းပါလာတယ္"

"ေအာ္...လက္ေဆာင္ေတြကမလိုပါဘူး...မၾကာခင္ပဲခမည္းခမက္ေတာ္ရေတာ့မဲ့ဟာကို ဟုတ္တယ္မလား"

Sungchan Appaကမသိမသာေလးပူးကပ္ေနၾကတဲ့Sungchanနဲ႕Shotaroတို႔ကိုၾကည့္ကာစစေနာက္ေနာက္ျဖင့္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"Appaကလည္းေနာ္.....ဒီမွာကြၽန္ေတာ့္Taroေလးရွက္သြားၿပီ"

Sungchanကပါျပန္စေတာ့Sungchan Ommaက

"ေအာေဟာ.....ဒီေကာင္ေလးေတာ့Mr.Osakiတို႔ရွိေနတာကို"

"ဟိဟိ"

"ကဲ....လာပါအိမ္ထဲဝင္ၾကရေအာင္"

ဒီလိုနဲ႕သူတို႔ေတြလည္းအိမ္ထဲကိုအတူဝင္လိုက္ၾကၿပီးညစာအတူတူစားၾကသည္။Sungchanနဲ႕Shotaroတို႔ကေတာ့ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္အတူတူထိုင္ကာစားၾကသည္။

မိဘေတြကလည္းအခ်င္းခ်င္းစကားေလးေျပာလိုက္ထမင္းစားလိုက္ၾကႏွင့္ႏွစ္ဖက္မိသားစုရဲ႕ထမင္းဝိုင္းေလးဟာစိုစိုေျပေျပေလးပင္။

"ဒါနဲ႕သားတို႔ကဘယ္လိုေတြ႕ၿပီးေတာ့တြဲျဖစ္သြားၾကတာတုန္း"

"ဟုတ္သားပဲOkasanတို႔လည္းအဲ့တာသိခ်င္ေနတာေက်ာင္းေတာ့တူေပမဲ့ေမဂ်ာလည္းမတူအတန္းလည္းမတူဘူးဆိုေတာ့ဘယ္လိုမ်ားေတြ႕ၾကလဲလို႔ပါ"

ႏွစ္ဖက္လုံးရဲ႕မိဘေတြကေတာ့စိတ္ဝင္တစ္စားနဲ႕သူတို႔အေျဖကိုေစာင့္ေနၾကေပမဲ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးေျပာရမလားမေျပာရမလားဆုံးျဖတ္ေနေလသည္။

"အမ္.....အဲ့တာက......ဘယ္လိုေတြ႕ျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့......ဘယ္လိုေျပာရမလဲ...သားက........ဟိုေလ"

Sungchanရဲ႕ပုံစံေၾကာင့္Shotaroေလးရဲ႕Ommaကအနည္းငယ္သံသယျဖစ္သည့္ေလသံျဖင့္.....

"ေျပာလို႔မရတဲ့ကိစၥမလို႔လား...သား"

"အဲ့လိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး......."

ထိုစဥ္အားမရသည့္Sungchan Ommaကပါ...

"အဲ့တာဆိုလည္းေျပာေလOmmaတို႔ကသိခ်င္ပါတယ္ဆို"

"ဟို......သားေျပာရမွာေတာ့ရွက္တယ္Taroေလးလည္းရွက္လိမ့္မယ္"

"ေအာ္......သိၿပီဒါဆိုသားတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕တာသာမန္ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး"

"ဒါဆိုဘယ္သူဘက္ကစဖြင့္ေျပာတာလဲ"

လာျပန္ၿပီ။ေျဖရခက္သည့္ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခု။

"ဟာဗ်ာ......Ommaတို႔ကလည္းအေနခက္ေအာင္လုပ္ေနတာ....ေတာ္ၿပီသားတို႔ၿခံထဲပဲသြားေတာ့မယ္"

ဟုဆိုကာSungchanတစ္ေယာက္ရွက္ရမ္းေတြရမ္းၿပီးShotaroေလးလက္ကိုဆြဲကာၿခံထဲကိုေခၚလာေတာ့သည္။ထမင္းစားစားပြဲမွာက်န္ခဲ့မိဘေတြကေတာ့သူတို႔သားေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီးပီတိျဖစ္လ်က္။

"ဟဟ...အစ္မသားSungchanကရွက္သြားတယ္ထင္ပ"

"ဟုတ္ပ့အဲ့ကေလးကအဲ့လိုပဲတစ္ကယ္ သူ႕အေဖနဲ႕တူတာျဖစ္မွာေပါ့"

"ေဟ...ကိုယ္ကဘာကိစၥနဲ႕ပါလာျပန္ရတာလည္း"
....................

"Hyungရွက္ေနတာလား"

ၿခံထဲကဒန္းေပၚမွာႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ေနတုန္းShotaroေလးမွSungchanအားေမးလာျခင္းျဖစ္သည္။

"ဟင္...မဟုတ္ပါဘူးOmmaတို႔ကဘာေတြေမးေနမွန္းမသိလို႔ပါ"

"အမယ္....ရွက္တယ္ဆိုရွက္တယ္ေပါ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့လာလိမ္လို႔မရဘူး"

"ဟီးဟီး"

"ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္းကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကသူမ်ားအတြဲေတြလိုRomanticဆန္ဆန္စေတြ႕တာမဟုတ္ဘူးေနာ္"

သူ႕ကိုမၾကည့္ဘဲဒန္းေပၚမွာထိုင္ေနရင္းေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္သည့္Shotaroေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္Sungchanအနည္းငယ္ေတာ့ေတြေဝသြားမိသည္။

"အင္း........အဲ့တာကိုယ့္အမွားေၾကာင့္လည္းပါပါတယ္ကိုယ္သာအဲ့ေန႕ကစိတ္ထိန္းခဲ့ရင္....."

Shotaroေလးကေတာ့ဘာရယ္မဟုတ္ဒီအတိုင္းေျပာလိုက္ေပမဲ့Sungchanရဲ႕စကားသံမွာအနည္းငယ္ဝမ္းနည္မႈေတြပါေနတာကိုသတိထားမိတာေၾကာင့္Shotaroခ်က္ခ်င္းပဲၿပဳံးလိုက္ကာ

"ဒါေပမဲ့လည္းအဲ့တာေကာင္းတာပဲမဟုတ္ဘူးလား"

"ဟင္?"

"ဟုတ္တယ္.....ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕First kissကိုHyungကယူသြားတာမလို႔ေလ တစ္ျခားသူမဟုတ္ဘဲနဲ႕ေပါ့"

"ဒါေပမဲ့ကိုယ္ကညင္ညင္သာသာေလးမွမေပးခဲ့မိတာ"

"ေအာ္...အဲ့တာကအေရးမႀကီးပါဘူး....ေနာက္ဆိုညင္ညင္သာသာေပးလို႔ရေနတာပဲမဟုတ္ဘူးလား"

"ဘာလဲဒါေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ေနတာလား"

Sungchanမွစလိုက္ေတာ့....

"ေအာင္မယ္......သူမ်ားကိုဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲHyungက ကြၽန္ေတာ့္ကိုမနမ္းခ်င္လို႔လားရတယ္ေလအဲ့လိုဆိုလည္း"

ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းကိုေကာက္ခါငင္ခါစိတ္ဆိုးသြားသည့္Shotaroေလးေၾကာင့္Sungchanမွာရယ္ရမလိုလိုလိုက္ပဲေခ်ာ့ရမလိုလို။

"ကိုယ္ကစတာပါကြာ ဘာလို႔ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးကိုမနမ္းခ်င္ရမွာလဲ.....ဟင္"

"ဟင့္.....ေရလာေျမာင္းေပးတဲ့....အံၾသဘ"

တစ္ခါမွShotaroအခုလိုမ်ိဳးစိတ္ေကာက္တာေလးကိုမျမင္ဖူးေတာ့Sungchanမွာအထူးအဆန္းနဲ႕ခ်စ္ရျပန္သည္။

Shotaroရဲ႕ပခုံးကိုSungchanတစ္ေယာက္သိုင္းကာဖက္လိုက္ေတာ့အေကာင္ေပါက္ေလးကေအာ္တိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲမွီလာသည္။ၿပီးေတာ့သူ႕ခါးကိုပါလက္ႏွစ္ဖက္လုံးနဲ႕ဖက္လိုက္ေသးသည္။

Sungchanလည္းသူ႕ကိုဖက္တြယ္လာတဲ့အေကာင္ေပါက္ေလးရဲ႕ဆံႏြယ္အိအိေလးကိုတစ္ခ်က္ေမႊးလိုက္သည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘာစကားမွမေျပာဘဲအဲ့အတိုင္းေလးဖက္ထားၾကသည္မွာမိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသြားသည္။ညေလးေအးရဲ႕တိုက္ခတ္မႈကိုဖက္ထားသည့္အႏြေးဓာတ္တို႔ျဖင့္အံတုရင္းမွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ၾကယ္ေလးေတြရယ္လမင္းႀကီးရယ္နဲ႕သာယာသည့္ညေလးကိုျဖစ္လို႔ေနသည္။

ထိုစဥ္တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ေလထုကိုSungchanမွၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။

"ဒါနဲ႕Taroေလးေက်ာင္းပိတ္ရက္က်ရင္Japanကိုျပန္ဦးမွာလား"

"အင္း....အစကေတာ့ျပန္မလို႔လုပ္ေနတာဒါေပမဲ့Hyungလည္းရွိေနေတာ့မျပန္ခ်င္ေနဘူး"

"ဒါဆို......ကိုယ္တို႔ပိတ္ရက္က်ရင္ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုကြၽန္းသြားၾကမလားႏွစ္ေယာက္တည္းအတူတူေလ"

ထိုသို႔ေျပာလာေတာ့ရင္ခြင္ထဲမွထကာသူ႕ကိုေသခ်ာေမာ့ၾကည့္လာသည့္အေကာင္ေပါက္ေလး။

"Hyungတစ္ကယ္ေျပာေနတာလား"

"ကိုယ္ကဘာလို႔ေနာက္ရမွာလဲ....Taroေလးပဲသြားခ်င္တယ္ဆိုအဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ္တို႔အတူတူသြားမယ္လို႔ေျပာတာေပါ့"

ေျပာလိုက္ေတာ့သူ႕ကိုမ်က္လုံးေလးေတြေမွးသြားသည္အထိၿပဳံးျပရင္းျပန္ဖက္ကာေျပာလိုက္သည္က.....

"Hyungအေကာင္းဆုံးပဲ" တဲ့။
...................................

The end.........

မendေသးပါဘူးခ်စ္လို႔စတာ😁

.......................

"Taroေလးေရ.....ကိုယ္ေရာက္ၿပီ"

Shotaroအခန္းထဲသို႔အသံေပးကာSungchanဝင္လိုက္ေတာ့အထုတ္အပိုးေတြျပင္ေနသည့္ေကာင္ေလးကိုေတြလိုက္ရသည္။

"ဘာေတြအဲ့ေလာက္ေတာင္ထည့္ေနတာလဲ"

"ေအာ္....သြားမွာကပင္လယ္ဘက္ဆိုေတာ့အသားအရည္ေတြေနေလာင္မွာစိုးလို႔ေလSuncreamရယ္Lotionရယ္ၿပီးေတာ့......"

"ကဲရပါၿပီ....အဲ့ေလာက္ဆို ဟိုေရာက္ရင္ေနာက္က်ေနမယ္ လာျမန္ျမန္သြားရေအာင္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါHyungကလည္း"

Sungchanလည္းShotaroရဲ႕luggageေလးကိုဆြဲကာShotaroနဲ႕အတူေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာလိုက္ၾကသည္။ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့Shotaroရဲ႕အေဒၚမွ.....

"Awwသားတို႔သြားၾကေတာ့မွာလား"

ေမးလာေတာ့Sungchanကပဲ

"ဟုတ္တယ္ဗ်.....ဟိုေရာက္ရင္အရမ္းေနာက္က်သြားမွာစိုးလို႔အခုအခ်ိန္ေလာက္သြားမလို႔ဗ်"

"ေအာ္ေအးပါကြယ္.....ဒါနဲ႕Hotelကေကာbookingယူၿပီးၿပီလား"

"ဟုတ္ကြၽန္ေတာ့္Appaသူငယ္ခ်င္းရဲ႕Hotelရွိေတာ့အဲ့မွာပဲBookingယူထားပါတယ္"

"ဟုတ္ပါၿပီဒါဆိုလည္း.....ကားကိုဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေနာ္Shotaroကလည္းSungchanေလးအေပၚအရမ္းမဆိုးနဲ႕"

"ဟာ....ေဒၚေလးကလည္းသားကမဆိုးပါဘူးေနာ္ဒီလူႀကီးကပဲလာလာစေနတာ"

"ေဟာဗ်ာ....ကိုယ္ကဘယ္တုန္းကစလို႔လဲ"

"ဟိုတစ္ေန႕ကေလဖ်ံေပါက္ဆိုၿပီးလိုက္ေခၚေနၿပီးေတာ့"

ထိုသို႔ေျပာေတာ့Shotaroေဒၚေလးမွ...

"ေဟာ္ေတာ္..အဲ့တာစိတ္ဆိုးစရာလားကိုယ့္ခ်စ္သူကခ်စ္လို႔စတာကိုေဒၚေလးမွာေတာင္အဲ့လိုစမဲ့ခ်စ္သူမရွိဘူး"

"ဒါေတာ့ေဒၚေလးကေခ်းမ်ားလို႔ေလဂ်ပန္မွာတုန္းကအိမ္ေဘးနားကဦးေလးႀကီးလာႀကိဳက္တုန္းကသူပဲျငင္းခဲ့ၿပီးေတာ့"

"ေအာ္.....ဒီကေလးေတာ့ငါရိုက္လိုက္ရ....အတိတ္ေဟာင္းေတြလာျပန္ေဖာ္ေနတယ္သြားေတာ့သြား.....ျမန္ျမန္သြားေတာ့အဲ့တာမွငါနားေအးမွာ"

သူ႕ကိုစလို႔ရွက္သြားတဲ့အေဒၚအပ်ိဳႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးSungchanနဲ႕Shotaroတို႔ရဲ႕ရယ္ေမာသံဟာအိမ္ထဲမွာပ်ံ့လြင့္လို႔ေနတယ္။
.......................

ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ေပတစ္ရာကားလမ္းေပၚကေနတစ္ေျဖးေျဖးနဲ႕ဂ်ယ္ဂ်ဴဘက္ကိုေမာင္းလာသည့္ကားအနက္ေရာင္ေလးတစ္စီး။ကားကိုSungchanကေမာင္းေနတာျဖစ္သည္။

"Hyungေရာ့....အာ"

ေဘးနားကShotaroေလးဆီမွကမ္းေပးလာေသာမုန့္ေလးတစ္ခု။ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့ဂ်ယ္လီတုံးေလးျဖစ္ေနသည္။သူလည္းစားလိုက္ေတာ့ေက်နပ္စြာၿပဳံးသြားသည့္မ်က္ႏွာေလး။

"အမ်ားႀကီးမစားနဲ႕ဦးေနာ္"

"ဟြန့္Hyungကလည္း....အမ်ားႀကီးမစားပါဘူး"

ဒီေကာင္ေလးအေၾကာင္းမသိရင္ခက္မယ္။ဂ်ယ္လီကိုအထုတ္လိုက္ေပါင္ေပၚမွာတင္ထားၿပီးသြားေနသည့္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမကုန္မခ်င္းစားမယ္ဆိုတာကိုSungchanတစ္ေယာက္မသိဘဲေနပါ့မလား။ၿပီးရင္ေခ်ာင္းဆိုးဦးမည္ေလ။

"ကိုယ္ကTaroေလးေခ်ာင္းဆိုးမွာစိုးလို႔ေျပာတာပါ"

"အင္းအင္း...အဲ့တာဆိုလည္းဒီႏွစ္ခု.....မဟုတ္ဘူးသုံးခုပဲစားေတာ့မယ္"

"အင္းပါ"

မိုင္300ေက်ာ္ကြာေဝးသည့္ခရီးမို႔အရမ္းလည္းမေဝးေပမဲ့အရမ္းလည္းမနီးေခ်။ဒါေၾကာင့္အိမ္ကေနမနက္10နာရီကစထြက္လာတာလမ္းမွာေန႕လညစာစားဘာနဲ႕ဆိုေတာ့ဟိုကိုည7နာရီေလာက္မွေရာက္ေတာ့သည္။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲBookingယူထားသည့္Hotelဘက္ကိုေမာင္းလိုက္ၿပီးအေရွ႕ေရာက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္လုံးကားေပၚမွဆင္းလိုက္ၾကသည္။သုံးရက္ေလာက္ပဲေနမွာမလို႔အထုတ္အပိုးေတြကေတာ့အရမ္းမမ်ားေခ်။ဒါေၾကာင့္သူတို႔လည္းကိုယ့္အထုတ္ကိုဆြဲလာကာHotelရဲ႕ေကာင္တာကိုသြားလိုက္သည္။

ေကာင္တာနားလည္းေရာက္ေရာဧည့္ႀကိဳဌာနမွဝန္ထမ္းက

"ဧည့္သည္တို႔ဘာမ်ားအလိုရွိပါသလဲရွင္"

"Jung SungChanနာမည္နဲ႕VIP room bookingယူထားပါတယ္"

"ေအာ္...ဟုတ္ကဲ့ခနေလးေစာင့္ေပးပါရွင္"

"ဒီမွာအခန္းေသာ့ပါရွင့္....ဧည့္သည္တို႔ရဲ႕အထုတ္အပိုးေတြကိုဟိုကဝန္ထမ္းေတြနဲ႕သယ္ခိုင္းလိုက္ပါမယ္ရွင့္အခန္းကိုေတာ့ဒီကအစ္မကလိုက္ျပေပးလိမ့္ပါ့မယ္"

Sungchanလည္းထိုဝန္ထမ္းမေလးေျပာတာကိုနားေထာင္ၿပီးေတာ့Shotaroအထုတ္နဲ႕သူ႕အထုတ္ကိုဝန္ထမ္းေတြကိုေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ျပသည့္ေနာက္သို႔လိုက္သြားလိုက္ၾကသည္။

အခန္းကိုေရာက္ေတာ့VIP roomဆိုသည့္အတိုင္းဘာမွအျပစ္ေျပာစရာမရွိ။ပင္လယ္ဘက္္ကိုပါေကာင္းေကာင္းျမင္ရသည့္balconyလည္းရွိသည္။

"Hyungကြၽန္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ"

"အေစာႀကီးရွိေသးတာကို"

"အင္း...ကားအၾကာႀကီးစီးလိုက္ရလို႔ထင္တယ္ပင္ပန္းေနၿပီ"

ကုတင္ေျခရင္းေလးမွာထိုင္ၿပီးအပ်င္းေၾကာကိုဆန့္ကာေျပာေနေသာShotaroေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္Sungchanမွာရယ္ရခက္ငိုရခက္။ကားေမာင္းလာရတာသူပါေနာ္။ဒါေပမဲ့လည္းခ်စ္ရသူေလးကပင္ပန္းေနရွာၿပီဆိုေတာ့Sungchanတို႔ကဘယ္အျပစ္ေျပာရက္ပါ့မလဲေနာ္။

Sungchanလည္းပင္ပန္းေနသည္မလို႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးညစာေတာင္မစားနိုင္ရွာေတာ့ဘဲကုတင္ထက္မွာႏွစ္ေယာက္သားဖက္ကာေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ့သည္။
..........................

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေရာက္ေတာ့အတူတူနိုးလာၾကၿပီးHotelကbreakfastကိုစားကာပင္လယ္ဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။မိုးျပာေရာင္shirtလက္တိုကိုstyle pantဆင္စြယ္ေရာင္နဲ႕တြဲဖက္ဝတ္ထားသည့္Sungchanဟာအရပ္အေမာင္းကလည္းရွည္ေတာ့အလြန္ပင္ၾကည့္ေကာင္းလို႔ေနသည္။မဟုတ္ဘူးအဲ့ထက္ကိုပိုသည္။ဒါေၾကာင့္သူစထြက္လာသည္ႏွင့္ကမ္းေျခမွေကာင္မေလးေတြတစ္ခ်ိဳ႕ကSungchanအားလွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္နဲ႕လုပ္ေနၾကသည္။

ဒါကိုShotaroေလးကမႀကိဳက္။သူ႕ခ်စ္သူကိုသူတစ္ေယာက္ပဲၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ေလာဘေသးေသးေလးကဝင္ေနရွာေတာ့သူ႕မွာအလိုလိုေနရင္းစိတ္ကေကာက္ရျပန္ပါသည္။ဒါေၾကာင့္Sungchanကိုႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ

"Hyungဘာလို႔ဒီလိုေတြဝတ္လာတာလဲ"

Shotaroေလးရဲ႕အေမးေၾကာင့္Sungchanတစ္ခ်က္ေၾကာင္သြားရျပန္သည္။သူကပင္လယ္ကိုလာတာဒီလိုမဝတ္လို႔အႏြေးထည္အထူႀကီးဝတ္ရေအာင္လည္းမဟုတ္။

"ဘာလို႔လဲTaroေလးရဲ႕"

"Hyung.....အဲ့လိုဝတ္ေတာ့...ဟိုမွာေလ....."

မရဲတစ္ရဲေလးနဲ႕Shotaroေမးေငါ့ျပသည့္ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕ကိုလွမ္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ခ်ိဳ႕။

ေအာ္ေဟာ္....လက္စသတ္ေတာ့အေကာင္ေပါက္ေလးကသဝန္တိုေနတာကို။Sungchanလည္းသဝန္တိုေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုထပ္ၿပီးစခ်င္ေတာ့

"သူတို႔ကဘာျဖစ္လို႔လဲTaroေလးရဲ႕"

သိသိရက္နဲ႕ေမးမွန္းေတာ့နဂါးမ်က္ေစာင္းေလးနဲ႕လွပစြာအထိုးခံလိုက္ရသည္။

"ဟဟ...."

သူကစိတ္ဆိုးေနတာကိုသေဘာက်စြာရယ္ေနတဲ့Sungchanေၾကာင့္Shotaroပိုၿပီးစိတ္ေကာက္လာရေတာ့သည္။

"ကိုယ့္ကေလးေလးကစိတ္ေကာက္ေနရင္ပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ"

ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕ေျပာလာသည့္Sungchanရဲ႕စကားေၾကာင့္Shotaroမွာမ်က္ႏွာေလးတင္မကနား႐ြက္ဖ်ားေလးကပါနီလာေတာ့သည္။

"ေဟာ....ရွက္သြားျပန္တာလား"

"Hyungေနာ္....ေတာ္ေတာ္စလို႔ေကာင္းေနတယ္ေပါ့"

"ဟုတ္တယ္ေလ....ကိုယ့္ရဲ႕ဖ်ံေပါက္ေလးရဲ႕"

"ေခၚျပန္ၿပီလားအဲ့နာမည္ေျပာင္ကို"

"ဘာလို႔လဲTaroေလးနဲ႕လိုက္တာပဲမဟုတ္ဘူးလား"

"ဘယ္နားကလိုက္ရမွာလဲ.....ကြၽန္ေတာ္ကဖ်ံေပါက္ဆို....Hyungကသမင္ဆိုးႀကီး"

"ဒါဆိုအဲ့သမင္ဆိုးႀကီးကေဟာဒီကဖ်ံေပါက္ေလးကိုကိုက္စားေတာ့မယ္ဆိုတာေကာသိရဲ႕လား"

ရွည္ေနေသာအရပ္ေၾကာင့္ခါးေလးကိုအနည္းငယ္ကိုင္းကာေျပာလိုက္ေတာ့သူ႕မ်က္ႏွာနားကိုတိုးလာကာ

"လိုက္ဖမ္းလို႔မိရင္ေပါ့"

ဆိုၿပီးသူ႕ပါးကို႐ႊတ္ခနဲတစ္ခ်က္နမ္းကာေျပးထြက္သြားသည့္Shotaroေလးရဲ႕ေနာက္သို႔Sungchanတစ္ေယာက္ေျပးလိုက္ေနေလရဲ႕။

ႏူးႏူးညံ့ညံ့သဲေသာင္ျပင္ေပၚမွာဝတ္လာသည့္shirtေလးေတြရယ္ဆံႏြယ္အိအိေလးေတြရယ္ကတိုက္ခတ္လာတဲ့ေလလွိုင္းတို႔နဲ႕အညီယိမ္းႏြဲ႕ရင္းေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနၾကသည့္ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာတြင္အၿပဳံးကိုယ္စီေရာက္ရွိေနၾကသည္။

ဒါဟာလည္းခ်စ္ရတဲ့သူေၾကာင့္ျဖစ္တည္လာရတဲ့အၿပဳံးေလးေတြပင္ျဖစ္သည္။SungchanကShotaroေလးကိုမိသြားေတာ့Sungchanေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီးေပ်ာ္႐ႊင္စြာရယ္မိသည္။

ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္ေပါက္ေလးကလည္းအေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနပုံရသည္။သူလာခ်င္ေနရာသည့္ေနရာကိုခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႕လာရေတာ့သူ႕အတြက္ဘယ္အရာနဲ႕တန္ဖိုးျဖတ္မရသည့္ေန႕ရက္ေလးပင္ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေယာက္သားလက္တူတူတြဲကာေရထဲကိုဆင္းလိုက္ေတာ့တိုက္ခတ္လာသည့္လွိုင္းလုံးေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုယ္ေတြ႐ႊဲစိုသြားရေတာ့သည္။ဒါကိုအေကာင္ေပါက္ေလးကေရစိုတာေပ်ာ္လို႔ထင္ပါရဲ႕။တစ္ခစ္ခစ္နဲ႕သေဘာက်စြာရယ္ေနေလသည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းတစ္ေနကုန္ေရထဲေဆာ့လိုက္ပင္လယ္စာေတြစားလိုက္နဲ႕။တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးစာလုပ္လို႔ပင္ပန္းခဲ့သမွ်ေတာ့အခုမွပဲေသခ်ာအေမာေျဖရသလိုလို။

ညလည္းေရာက္ေတာ့Hotelကစီစဥ္ေပးတဲ့ညစာကိုပဲစားလိုက္ၾကသည္။စားလို႔လည္းၿပီးသြားေတာ့Sungchanကေရခ်ိဳးေနသည့္အတြက္Shotaroေလးကေတာ့အခန္းရဲ႕balconyမွာရပ္ကာပင္လယ္ဘက္သို႔ေငးၾကည့္ရင္းညေလေအးရဲ႕အရသာကိုခံစားလို႔ေနသည္။

သူရပ္ေနတုန္းမွာပဲေနာက္ေက်ာသို႔အထိအေတြ႕ေလးတစ္ခုနဲ႕သူ႕ရဲ႕ခါးသို႔ေရာက္လာေသာလက္တစ္စုံေၾကာင့္Shotaroၿပဳံးမိသြားသည္။

"Hyungေရခ်ိဳးတာျမန္လိုက္တာ"

"ကိုယ္ကေရခ်ိဳးရင္အခ်ိန္သိပ္မဆြဲတတ္ဘူး"

"အင္း"

"ေပ်ာ္ရဲ႕လားဒီကိုလာရတာ"

"ေပ်ာ္ပါတယ္.....ဒီကိုလာရလို႔ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာထက္Hyungနဲ႕လာရလို႔ပိုေပ်ာ္တာ"

"ဒီလိုေျပာတတ္ဖို႔ဘယ္သူသင္ေပးလိုက္တာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့အတိုင္းေျပာလိုက္တာပါHyungကလည္း"

"ဟုတ္ပါၿပီကိုယ္ကစတာပါ.....အာ......ဒါနဲ႕ဒီဖက္ခနေလာက္လွည့္ပါဦး"

"ဟင္"

Shotaroကိုယ္လုံးေလးကိုေျပာလည္းေျပာအသာေလးဆြဲလွည့္လိုက္သည့္အတြက္ေၾကာင့္Sungchanႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသြားသည္။

"ဒီမွာဒါေလး.....ေပးခ်င္လို႔"

ဟုဆိုကာလက္ထဲမွထုတ္ျပလာသည့္ေငြမွ်င္ေရာင္ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ခု။ဆဌဂံၾကယ္ပုံဆြဲသီးေသးေသးေလးကလည္းညအလင္းေရာင္ေအာက္မွာလင္းလက္ကာေတာက္ပလို႔ေနသည္။

"Taroေလးအတြက္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးထားတာ....ကိုယ္ဆြဲေပးမယ္ေနာ္"

Shotaroေလးမွာေပ်ာ္လြန္း၍ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပနိုင္ေတာ့သည္။

Sungchanကိုယ္တိုင္လည္းဆြဲေပးၿပီးသြားေတာ့ျဖဴျဖဴအုအုနဲ႕ေက်ာ့ရွင္းလွသည့္လည္တိုင္ေလးမွာတစ္လက္လက္ေတာက္ပစြာေနရာယူသြားသည့္ဆြဲႀကိဳးေလး။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္Hyung"

"မဟုတ္တာ.....ကိုယ္ကShotaroေလးအခုလိုမ်ိဳးကိုယ့္ကိုယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႕ခ်စ္ေပးလို႔ကိုယ္ကေက်းဇူးတင္ရတာ"

ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ShotaroေလးSungchanကိုဖက္လိုက္သည္။Sungchanကလည္းႏွစ္ႏွစ္ကာကာျပန္ဖက္ရင္းShotaroေလးနားေနာက္နားေလးကိုေမႊးလိုက္သည္။

ဒီတစ္ခါမွာလည္းပင္လယ္ဘက္ကတိုက္ခတ္လာတဲ့ေလေအးေတြကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲကအႏြေးဓာတ္ကိုေတာ့မတြန္းလွန္နိုင္ခဲ့ျပန္ပါ။

ခနေလာက္ဖက္ၿပီးျပန္ခြာေတာ့အေကာင္ေပါက္ေလးကအနည္းငယ္ငိုထားျပန္ၿပီထင္ပါရဲ႕။ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကနီရဲေနၿပီးမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းတို႔ကလည္းအရည္လဲ့ကာပိုေတာက္ပလို႔ေနသည္။သူေပးထားသည့္ဆြဲႀကိဳးေလးရယ္ဝတ္ထားသည့္ဆင္စြယ္ေရာင္shirtအပြေလးရယ္နဲ႕လွရက္လြန္းပါေပေသာShotaroေလး။

Sungchan Shotaroေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုသူ႕ႏႈတ္ခမ္းတို႔နဲ႕ဖိကပ္ကာနမ္းလိုက္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္လည္တုံ႕ျပန္လာသည့္Shotaroေလး။

Shotaroေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအရသာႏြေးႏြေးတို႔ကိုSungchanတစ္ေယာက္ရယူေနရင္းေအာက္ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုကိုက္မိသြားေတာ့ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလးထြက္လာသည္။

ထို႔ေနာက္ရာသီဥတုကေလတိုက္ေတာ့အနည္းငယ္ေအးလာသည္မို႔Shirtျဖဴအပါးေလးနဲ႕ဒူးေခါင္းေလာက္ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ထားသည့္Shotaroေလးကိုအေအးမပတ္ေစရန္စိုးရိမ္ရသည္မို႔အနမ္းေတြကိုမျပတ္ေစဘဲအသာေလးမခ်ီလိုက္ကာအခန္းထဲကိုေခၚသြားရင္းခ်ိဳၿမိန္လွ​သာေအနမ္းတို႔ကိုဆက္၍ေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။
___________________________________________

The end..........

ဒီတစ္ခါေတာ့တစ္ကယ္endပါၿပီ😄အမ်ားႀကီးေရးေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့Maureenဒီficေလးကိုအဆုံးသတ္ခဲ့ပါၿပီ။ဒီficေလးက္ိုဖတ္ေပးၾကတဲ့သူေတြကMaureenထင္ထားတာထက္ကိုမ်ားေနတာမလို႔အရမ္းေပ်ာ္ရပါတယ္။အခုလည္းNCT 2021ကလာေတာ့မွာမလို႔Memberအသစ္ေတြပါဦးမလားလို႔ေမွ်ာ္ေနရပါၿပီ။ထြက္လာရင္shipေတာ့မယ္ေလ😁😁စတာပါ။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္NCTကိုဆက္လက္supportရင္းနဲ႕shipေလးေတြကိုလည္း႐ြက္လႊင့္ရင္းေပါ့😇😇

Thanks for reading🌸💚