Chapter 1(Zawgyi)

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

စည္းခ်က္ညီစြာထြက္ေပၚေနတဲ့သီခ်င္းသံ....
ထိုသီခ်င္းသံနဲ႕အတူေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးစြာကခုန္ေနၾကတဲ့လူအမ်ား......ထိုင္ေနရင္းနဲ႕ပင္ေလထဲသို႔ပ်ံ့ႏွံ႕လာေသာvodkaအနံ႕...

သူမ်ားေတြေသာက္ေတာ့မူးတာလည္းမေျပာနဲ႕အနံ႕ရ႐ုံနဲ႕တင္မူးၿပီးအန္ခ်င္မိသည္။ကေနတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ေတာ့ပိုေတာင္မူးလာသည္။

ေအးေအးေဆးေဆးအခန္းထဲတြင္စာဖတ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဂိမ္းေဆာ့တာပဲျဖစ္ျဖစ္တစ္ေယာက္တည္းသီးသီးသန့္သန့္ေနရတာႀကိဳက္တဲ့Shotaroတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ဒီလိုေနရာကအရမ္းကိုစိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္။

သူေရာက္ေနသည္ကဆိုးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕နာမည္ႀကီးEDM barေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္သည္။Shotaroလည္းလာခ်င္လြန္း၍ေတာ့မဟုတ္။သူရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္Jenoနဲ႕Jaeminကအတင္းေခၚ၍သာလိုက္လာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

ဂ်ပန္ကေနဆိုးလ္ကိုေျပာင္းလာတာမၾကာေသးေတာ့ဟိုႏွစ္ေယာက္ကသူ႕ကိုေရာက္ဖူးတယ္ရွိေအာင္ေခၚျခင္းသာျဖစ္သည္။Jenoနဲ႕Jaeminအတြက္ကေတာ့ဒီလိုေနရာေတြကသိပ္မစိမ္းေပမဲ့Shotaroေလးအတြက္ကေတာ့တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးသည့္ေနရာမလို႔ထူးဆန္းေနေလသည္။

"Shotaroမင္းကလည္းလာၿပီးေတာ့ဒီအတိုင္းႀကီးပဲထိုင္မေနနဲ႕ေလငါတို႔နဲ႕လာ က ပါလား"

"ရတယ္Jenoမင္းတို႔ပဲ က ပါ"

Jenoနဲ႕Jaeminကေတာ့စားပြဲကေနထၿပီးလူအုပ္ႀကီးထဲသြားကၾကေပမဲ့Shotaroကေတာ့ထိုင္ၿပီးေတာ့သာColaေသာက္ေနသည္။

မလွမ္းမကမ္းမွာတူတူကေနၾကတဲ့Jenoနဲ႕Jaeminကိုၾကည့္ၿပီးShotaroတစ္ခ်က္ၿပဳံးမိလိုက္သည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္သူေတြျဖစ္ၾကၿပီးကိုရီးယားကိုစေျပာင္းလာတဲ့Shotaroေလးကိုေရာက္ကတည္းကစိတ္မညစ္ရေအာင္သူတို႔သူငယ္ခ်င္းအရင္းတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားကာေပါင္းေပးၾကသည္။

ဒါေၾကာင့္လည္းShotaroတစ္ေယာက္ေျပာင္းလာရတာကိုေပ်ာ္ေနတာေပါ့။လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က ေနၾကတဲ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးသူပါ က ခ်င္လာသလို။

"ဟိတ္...ေကာင္ေလး!"

႐ုတ္တစ္ရက္သူ႕ကိုေခၚလာတဲ့ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။ပုံစံကေတာ့သူ႕ထက္အသက္ႀကီးမဲ့ပုံပင္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတာလားဗ်"

"ဒါေပါ့.....မင္းကိုမေခၚလို႔တို႔ကဘယ္သူ႕ကိုေခၚရမွာလည္း"

အသံကို႐ုံးပတီသီးႏွယ္ခြၽဲပစ္ေနေအာင္ေျပာလာၿပီးဝတ္ထားသည့္စကပ္မွာလည္းေပါင္အထက္ေရာက္ကာတိုလြန္းေနသည္။နဂိုကမွvodkaအနံ႕ေၾကာင့္မူးေနပါတယ္ဆိုသူ႕နားကရေနသည့္ေရေမႊးနံ႕စူးစူးေၾကာင့္အန္ပါအန္ခ်င္သြားသည္။

"ဒါနဲ႕မင္းကဒီကမဟုတ္သလိုပဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ဂ်ပန္ကေျပာင္းလာတာပါ"

"ေအာ္.....မင္းတစ္ေယာက္တည္းလာတာလား"

"မဟုတ္ပါဘူးသူငယ္ခ်င္းေတြပါတယ္ သူတို႔ကသြား က ေနၾကလို႔"

Shotaroလည္းထိုေကာင္မေလးနားကအျမန္ထြက္သြားခ်င္ေနေပမဲ့လူတိုင္းအေပၚအားနာတတ္တဲ့စိတ္ကေလးေၾကာင့္သူစကားေျပာေနမိသည္။

"မင္းေကာမ က ဘူးလားတို႔နဲ႕တူတူသြား က ၾကမလား"

ထိုေကာင္မေလးမွာေျပာလည္းေျပာShotaroရဲ႕လက္ေမာင္းကိုလာကိုင္ၿပီးပြတ္ေနတာမလို႔သူအျမန္႐ုန္းလိုက္ၿပီး.....

"ရပါတယ္မလိုပါဘူး.....အစ္မကြၽန္ေတာ့္ကိုလာမထိပါနဲ႕"

"ဟဟ....မင္းကလည္းရွက္စရာမလိုပါဘူးကြာ"

ထိုေကာင္မေလးမွာအတင့္ရဲၿပီးShotaroရဲ႕ေပါင္ေပၚကိုလာထိုင္မလိုလုပ္တာေၾကာင့္Shotaroအျမန္ထရပ္လိုက္ၿပီး.....

"အစ္မေတာ္ေတာ္လြန္လာၿပီေနာ္.....ကြၽန္ေတာ္အစ္မလိုလူမ်ိဳးေတြကိုစိတ္မဝင္စားဘူးကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"

Shotaroလည္းအျမန္ထလာလိုက္သည္။မဟုတ္ရင္သူ႕ပါဖက္နမ္းေတာ့မလားမသိ။ရည္းစားရယ္Crushရယ္လို႔တစ္ခါမွမရွိဖူးခဲ့ၿပီးေတာ့ဒီလိုအေၾကာင္းေတြလည္းနည္းနည္းမွစိတ္မဝင္စားတဲ့Shotaroအတြက္ေတာ့ထိုလိုေကာင္မေလးမ်ိဳးကအေတာ္႐ြံစရာေကာင္းလြန္းေနသည္။

ဘယ္ႏွယ့္ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေပါင္ေပၚကိုထိုင္ဖို႔လုပ္ရတယ္လို႔။Shotaroလည္းစိတ္ရႈပ္လို႔သာထလာလိုက္တာဘယ္သြားရမွန္းမသိ။Barရဲ႕နည္းနည္းေခ်ာင္က်တဲ့ေနရာေလးကိုေတြ႕မိေတာ့အဲ့ကိုပဲသြားလိုက္သည္။

ေရာက္ေတာ့မွပဲသက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ကိုခ်မိလိုက္သည္။ဒါေပမဲ့မၾကာလိုက္ပါသူနဲ႕မနီးမေဝးမွလူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္Shotaroစိတ္ရႈပ္ရျပန္သည္။

လူႏွစ္ေယာက္မွာတစ္ေယာက္ေယာက်္ားေလးျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ေယာက္ကမိန္းကေလးျဖစ္သည္။ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္သူေတြထင္ပါရဲ႕။ၿပီးေနာ့သူတို႔ကခ်စ္သူရည္းစားေတြအခ်င္းခ်င္းမလို႔ေခ်ာင္ထဲလာၿပီးRoေနတာနဲ႕မတူ။စကားမ်ားရန္ျဖစ္ေနၾကသည့္ပုံပင္။

"ေျပာေလ!!!!မင္းနဲ႕အဲ့ေကာင္နဲ႕ကဘာေတြလဲလို႔!!!!!"

"သူနဲ႕ကဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲဆိုေန"

"အဲ့တာဆိုဘာလို႔နမ္းေနၾကတာလဲ ဟမ္!!!!.....ေအာ္.....ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့....."

"ေအး.....ဟုတ္တယ္ငါသူနဲ႕တြဲေနတာရၿပီလား....."

"ဘာလို႔လဲ....ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာေတာင္ဘာလို႔လဲလို႔!!!"

"..............."

"ေကာင္းၿပီေလ...ဒါဆိုနင္နဲ႕ငါနဲ႕ဇာတ္လမ္းကဒီမွာၿပီးၿပီ"

Shotaroခိုးၿပီးနားေထာင္ေနတာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့အတိုင္းသားၾကားေနရမလို႔သူလည္းစိတ္ထဲကမေကာင္းျဖစ္ေနျပန္သည္။ဘယ္သူရာ္ဘယ္ဝါရယ္ဘာျဖစ္ၾကသလဲဆိုတာေတာ့မသိေပမဲ့ခုလိုမ်ိဳးႀကီးလမ္းခြဲစကားေျပာေတာ့Shotaroလည္းထိုခ်စ္သူႏွစ္ဦးအတြက္စိတ္မေကာင္းေခ်။
.....................................

SungChanတစ္ေယာက္ဘယ္ႏွစ္ခြက္ေျမာက္မွန္းေတာင္မသိ​ေတာ့တဲ့အထိအရက္ေတြလွိမ့္ေသာက္ေနမိသည္။Markနဲ႕HaeChanေတာင္တားမရ။

"မင္းကလည္းကြာေတာ္ပါေတာ့ဆိုေန"

"မေတာ္နိုင္ဘူးေဟ်ာင့္......ငါ့မွာေတာ့လိုေလေသးမရွိေအာင္သူ႕ကိုႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီးခ်စ္လာတာေနာက္ဆုံးေတာ့ငါရလိုက္တာဒါလား.......Han YuJinမင္းသိပ္ရက္စက္တယ္"

Markလည္းသက္ျပင္းသားတစ္ခ်က္ခ်မိသည္။SungChanဘယ္ေလာက္ထိYuJinကိုခ်စ္လည္းဆိုတာေဘးလူေတြျဖစ္တဲ့သူတို႔ေတာင္သိတယ္မဟုတ္လား။

"အဲ့ဟာမကိုမင္းတစ္ခ်က္ေလာ​က္ပဲျဖစ္ျဖစ္ထိုးခဲ့ရမွာ"

မေနနိုင္သည့္HaeChanမွဝင္ေျပာေတာ့Markကပဲဝင္တားရေလသည္။

"Chaniee...ဟိုကမိန္းကေလးေလ"

"ကိုကလည္းမိန္းကေလးဆိုတိုင္းအေလ်ာ့ေပးစရာလား"

"​ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ......မင္းတို႔ကလည္း!!"

မူးမူးႏွင့္ထေအာ္လိုက္သည့္SungChanေၾကာင့္MarkေရာHaeChanေရာပါးစပ္ပိတ္လိုက္ၾကသည္။SungChanလည္းသူ႕ေရွ႕မွာရွိတဲ့အရက္ကိုထပ္ၿပီးေသာက္ေနမိသည္။

SungChanဆိုသည္မွာလည္းအထက္တန္းကတည္းကပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္ႏွင္းဆီခိုင္ျဖစ္လာတာတကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့အထိပင္။ခ်စ္သူတစ္ခါမွမထားဖူးေပမဲ့ပထမႏွစ္မွာတင္ေတြ႕တဲ့HanYuJinဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကိုျမင္ၿပီးႀကိဳက္သြားသျဖင့္SungChanစၿပီးပိုးပန္းခဲ့သည္။

မၾကာလိုက္သူတို႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီးUniမွာေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးသည့္အတြဲေတြထဲမွာေတာင္ပါလာၾကသည္။Yujinဆိုသည္မွာလည္းခါးထိရွည္သည့္နက္ေမွာင္တဲ့ဆံေကသာ.....မ်က္လုံးမ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္းႏွင့္လွပသည့္ထဲတြင္ပါသည္မို႔SungChanႏွင့္လည္းေတာ္ေတာ္လိုက္ဖက္ပါသည္။

SungChanကလည္းသူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူYuJinေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔တစ္ခုခုမွားရင္ေတာင္သူကပဲအေလွ်ာ့ေပးခ်စ္ခဲ့သည္။ဒါေပမဲ့သူပဲအေလွ်ာ့ေပးအလိုလိုက္တာလြန္သြားလားမသိ။ဒီေန႕SungChanလည္းMarkတို႔နဲ႕Barမွာခ်ိန္းထားလို႔လာတုန္းYuJinကိုတစ္ျခားေနာက္ေကာင္တစ္ေကာင္နဲ႕တြဲေတြ႕မိသည္။

ဒီအတိုင္းေတြ႕တယ္ဆိုSungChanဘာမွမေျပာေပမဲ့နမ္းတာကိုပါျမင္လိုက္ေတာ့SungChanတစ္ေယာက္ကမၻာပ်က္မတတ္ခံစားလိုက္ရသည္။ေမးလိုက္ေတာ့သူတို႔ကတြဲေနၾကသည္တဲ့လား။

အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္SungChanမွာYuJinကိုလက္ထပ္ဖို႔အထိရည္႐ြယ္ထားသည္။ဒါေပမဲ့အခုလိုမ်ိဳးသစၥာေဖာက္ခံလိုက္ရေတာ့ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီးခ်စ္လာခဲ့ရတဲ့သူကပဲေစာက္႐ူးႀကီးလိုလို။

သူ႕ဖက္ကပဲခ်စ္လြန္း၍လက္ထပ္ဖို႔အထိေတြးထားကာမွဟိုကေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႕ေတာင္သာယာေနသတဲ့လား။

SungChanထပ္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ဘာဆိုဘာမွေခါင္းထဲကိုေရာက္မလာေစရန္အရက္ကိုပဲထပ္ခါထပ္ခါေသာက္ေနမိသည္။နဂိုကတည္းကေသာက္နိုင္သည့္သူမလို႔ဒီေလာက္ထိေသာက္ထားတာ​ေတာင္သူသတိေတာ့ရွိေသးသည္။

"ေတာ္ေတာ့SungChanျပန္ရေအာင္"

"ေအး......ခနငါtoiletသြားဦးမယ္"

SungChanမူးလြန္း၍အန္ခ်င္လို႔toiletသြားခ်င္တာေတာ့မဟုတ္။ဘယ္လိုမွစိတ္ကိုထိန္းမရတာေၾကာင့္သူသြားငိုခ်င္၍သာ။

Toiletထဲေရာက္ေတာ့ကံေကာင္းသည္ကဘယ္သူမွမရွိေန။သူလည္းtoiletနံရံကိုမွီခ်ကာေဆာင္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးငိုေတာ့သည္။

ဘယ္ေလာက္ပဲရင့္မာတဲ့ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစ...မ်က္ရည္ဆိုတာမ်ိဳးကလူမွမေ႐ြးဘဲငိုခ်င္တဲ့အခါငိုခ်ရမွာပဲ။

"Ting"

ငိုေနတုန္းဖုန္းမွဝင္လာသည့္notiသံေၾကာင့္ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့SungChanရင္ထဲအစိမ္းလိုက္ဓားနဲ႕ထိုးႏွက္သည့္ႏွယ္ပိုနာက်င္ရေတာ့သည္။

ေရွ႕လကမွသူဆိုင္တြင္တစ္ကူးတစ္ကသြားၿပီးဒီဇိုင္းေ႐ြးထားသည့္ဆင္တူလက္စြပ္ေလးကေနာက္အပတ္ဆိုလာယူလို႔ရၿပီျဖစ္ေၾကာင္းဆိုင္မွမက္ေဆ့ခ်ပိဳ႕လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းမၿပီးေသး၍လက္မထပ္ေသးဘဲအရင္မိဘမ်ားကိုဖြင့္ေျပာကာေစ့စပ္ထားမည္ဟူေသာစိတ္ကေလးျဖင့္လက္စြပ္ကိုသြားမွာထားျခင္းျဖစ္သည္။

ဒါေပမဲ့အခုေတာ့သဲထဲေရသြန္သလိုပင္။သူ႕ဘက္ကပဲသဲသဲလႈပ္ခဲ့ရတာကိုျပန္ေတြးမိၿပီးSungChanအ႐ူးတစ္ေယာက္ႏွယ္ေအာ္ငိုမိေနသည္။

ကိုယ္ထင္ထားသလိုျဖစ္မလာတဲ့အရာေတြကစိတ္ကူနဲ႕ပင္ေတြးၾကည့္ရင္ေတာင္ရင္နာစရာေကာင္းလြန္းေနသည္။တစ္ကယ္တမ္းျဖစ္မလာေတာ့ႏွိုင္းစရာစကားလုံးပင္ရွာမေတြ႕ေတာ့သည္အထိနာက်င္လြန္းလွပါသည္။

__________________

ဒါကေတာ့Mollyရဲ႕ေနာက္ထပ္ficေလးတစ္ပုဒ္ပါ။Sungtaroေလးေပါ့။

Thanks for reading🌸

Bạn đang đọc truyện trên: TruyenFun.Vip